donderdag 7 juni 2012

Alternatieve kosten

De kosten van een goed worden bepaald door de kosten van het alternatief is een manier om naar de kosten te kijken. Ik word dan ook iedere keer weer verleid door de superlatieven in de tijdschriftartikelen over de nieuwe desktop programmatuur van de verschillende distributies. Als gevolg daarvan heb ik nogal eens de installatie van de ene distributie vervangen door die van een andere die me nog mooiere dingen beloofde. Meestal viel dat na verloop van tijd dan weer tegen.
Er bleek echter een oplossing: virtualisering. En dus begon ik de verschillende virtualisatie oplossingen uit te proberen. Er zijn twee overwegingen die me daarbij leiden:
1. ik heb er geen zakelijk belang bij: ik heb geen klanten die hun computer op mijn server neer zetten. Het is gewoon persoonlijke belangstelling en zoals ik al aangaf de neiging te kijken of het gras bij de buurman inderdaad groener is.
2. ik heb een sterke voorkeur voor open software; dat is eigenbelang, omdat ik de kosten niet op iemand anders kan verhalen moet ik alle software zelf betalen - afgezien van de mogelijkheid om de software illegaal te gebruiken. Gelukkig zijn er ook commerciële programma's die de mogelijkheid bieden voor eigen gebruik een gratis versie te gebruiken.
Een en ander heeft tot gevolg dat ik cirkel rond drie mogelijkheden.
XEN, dat meegeleverd werd met OpenSuse. Dat werkt met OpenSuse uitstekend. Er is alleen een merkwaardigheid: als ik XEN OpenSuse start werkt dat alleen via mijn root wachtwoord.
Virtualbox, dat is de meest eenvoudige mogelijkheid, omdat hij (of zij, daar wil ik afwezen) te installeren is als een van de toepassingsprogramma's na de installatie van de distributie. Hij werkt uitstekend onder Ubuntu 12.04. Maar ook Virtualbox heeft zijn eigenaardigheden: om hem te kunnen gebruiken moet de gebruiker (ik dus) me als gebruiker toevoegen aan de groep vboxusers. Dat is onder Unity geen sinecure: het instellingsprogramma geeft geen mogelijkheid groepen te manipuleren. Daarvoor moest ik dus met een editor als root het bestand /etc/group bewerken.
Maar overigens heb ik binnen de ruimte die mijn 6 Gb toelaat al een stuk of 8 distributies geïnstalleerd. En ik draai ze alternerend met groot gemak.
KVM is de meest duistere van de drie. Om die te installeren moet je eerst controleren of je processor er geschikt voor is. Waar hij dat aan kan zien is me niet duidelijk. Maar mijn processor is geschikt. Dus ik heb KVM geïnstalleerd onder Ubuntu 12.04. En dat werkte eigenlijk heel gemakkelijk zij het een beetje spartaans, want je moet al enigszins weten wat je aan het doen bent voor het programma zijn geheimen prijs geeft. Dus ik had naast Virtualbox tegelijkertijd KVM draaiend. Was dat te ingewikkeld voor Ubuntu? Toen ik nog een paar dingen probeerde gingen een paar dingen zodanig mis dat zelfs Ctrl-Alt-F2 geen uitkomst meer bood. Uiteindelijk heb ik alles maar opnieuw geïnstalleerd.
Durf ik nu nog eens naar KVM te kijken?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten