Toen Microsoft uiteindelijk overging naar MS Windows 3.0/3.1 en 5, was de communicatie met Linux nog niet zo verschillend van die van MS DOS. In beide gevallen moesten veel commando's gegeven worden met het toetsenbord. Alleen de taal die Linux hanteerde was enigszins anders en gaf meer mogelijkheden. Maar of men nu dir intikte of ls om een overzicht te krijgen van de bestanden in een directory (of map, zoals dat later zou worden genoemd), maakte nog niet veel verschil. Maar de ontwikkeling ging snel. Het grafisch aansturen van een monitor onder Linux vereiste haast kennis van de configuratiebestanden van het X-window systeem. Hier begon Microsoft een voorsprong op te bouwen, doordat de meeste fabrikanten van randapparatuur (van monitors tot printers, scanners, geluidskaarten etc., drivers meeleverden die pasten bij Windows 95, Windows 98, etc. Gedurende enkele jaren had de Linux community moeite om het tempo bij te benen. Men moest op het internet zoeken naar de hardware die geschikt was voor Linux.
Ik deed daar zelf niet veel anders aan dan kijken of ik dat wat ik eerst deed onder Windows ook kon doen onder Linux. Ik ervoer een gevoel van verbazing toen SUSE 8.1 installeerde op mijn nieuwe laptop met Windows XP, zonder verdere voorzorgsmaatregelen en er een keurig menu verscheen dat me de keus gaf tussen Windows en SUSE. Mijn eerste dual boot op een laptop.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten